Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

Με 0,90 ευρώ θα κλείνονται τα τηλεφωνικά ραντεβού με τον ΕΟΠΥΥ

Με 0,90 ευρώ θα κλείνονται τα τηλεφωνικά ραντεβού με τον ΕΟΠΥΥ
την εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων σε θέματα διαχείρισης της ζήτησης υπηρεσιών Τα ραντεβού με τις υπηρεσίες του ΕΟΠΥΥ θα μπορούν να κλείνονται και τηλεφωνικά για τους 9.5 εκατομμύρια ασφαλισμένους αντί του ποσού των 0,90 ευρώ ανά κλήση. Το ωράριο λειτουργίας του συστήματος θα είναι από τις 7 το πρωί έως τις 7 το βράδυ και ο ασφαλισμένος θα μπορεί να κλείνει περισσότερα του ενός ραντεβού με ένα τηλεφώνημα.

Για αυτό το λόγο ο Εθνικός Οργανισμός Παροχής Υπηρεσιών Υγείας προκηρύσσει διεθνή διαγωνισμό για τη λειτουργία του συστήματος διαχείρισης ζήτησης υπηρεσιών Υγείας.

Ο διαγωνισμός θα πραγματοποιηθεί στις 28 Μαΐου στην έδρα της Κοινωνίας της Πληροφορίας, ενώ ο προϋπολογισμός του έργου ανέρχεται στα 13,7 εκατομμύρια ευρώ.

Το έργο αφορά τη στελέχωση θέσεων εργασίας για την παραγωγική λειτουργία της εφαρμογής του συστήματος και τη διεκπεραίωση των διαδικασιών που σχετίζονται με Υγείας

Σάββατο 14 Απριλίου 2012

                                                   Χριστός Ανέστη - Χρόνια Πολλά

                                         Μακάρι η Ανάσταση του Κυρίου να φέρει υγεία,

                                                    ανάσταση στις καρδιές μας

                                           και προσωπική ευτυχία στον καθένα μας.
Καθυστερεί το Κέντρο Πιστοποίησης Αναπήρων

Την απαράδεκτη κατάσταση να καθυστερεί σημαντικά το Κέντρο Πιστοποίησης Αναπήρων να συστήνει τις αρμόδιες υγειονομικές επιτροπές προκειμένου να εξετάζονται οι ενδιαφερόμενοι και να μπορούν να λαμβάνουν το επίδομά τους έφερε με ερώτησή της στη Βουλή η Μίκα Ιατρίδη.

Στην ερώτησή της προς τον Υπουργό Εργασίας η βουλευτής Δωδεκανήσου τονίζει ότι η καθυστερήσεις, ειδικά στη Δωδεκάνησο, υπερβαίνουν τους εφτά μήνες και ζητά να ληφθούν άμεσα μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Ειδικότερα στην ερώτησή της η κ. Ιατρίδη, αναφέρει τα εξής:


«Σύμφωνα με τον Νόμο 3863/2010 «Νέο Ασφαλιστικό Σύστημα και συναφείς διατάξεις, ρυθμίσεις στις εργασιακές σχέσεις» που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και του κ. Παπανδρέου δημιουργήθηκε το Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α) για την εξασφάλιση της ενιαίας υγειονομικής κρίσης όσον αφορά στον καθορισμό του βαθμού αναπηρίας των ασφαλισμένων όλων των ασφαλιστικών φορέων, συμπεριλαμβανομένου του Δημοσίου, καθώς και των ανασφάλιστων, για τους οποίους απαιτείται η πιστοποίηση της αναπηρίας.


Αν και στόχος του Υπουργείου Εργασίας ήταν η επιτάχυνση των διαδικασιών και ο εξορθολογισμός της διαδικασίας, εντούτοις, παρατηρούνται σημαντικές καθυστερήσεις. Ειδικότερα, στη Δωδεκάνησο οι καθυστερήσεις αυτές ξεπερνούν ακόμα και τους εφτά μήνες. Έτσι, άνθρωποι με αναπηρία, πολλοί από αυτούς με ποσοστό άνω του 67%, οι οποίοι έχουν καταθέσει τα δικαιολογητικά τους και έχουν καταβάλλει το αντίστοιχο αντίτιμο δεν έχουν κληθεί ακόμα και σήμερα από το ΚΕ.Π.Α. προκειμένου να εξεταστούν από την αρμόδια υγειονομική επιτροπή και, αναπόφευκτα, δεν λαμβάνουν εδώ και πολλούς μήνες το επίδομα που δικαιούνται.


Επειδή είναι απαράδεκτη η καθυστέρηση αυτή, με δεδομένο και την τραγική οικονομική κατάσταση. Επειδή, ακόμα και αν οριστούν τώρα οι υγειονομικές επιτροπές οι τελικές γνωματεύσεις και άρα η καταβολή των επιδομάτων θα καθυστερήσει. Επειδή οι άνθρωποι με αναπηρία ταλαιπωρούνται χωρίς λόγο τη στιγμή που πρέπει να έχουν τη στήριξη της πολιτείας


Ερωτάται ο κ. Υπουργός

1. Σε ποιους παράγοντες οφείλονται οι σημαντικές καθυστερήσεις που παρατηρούνται στη λειτουργία του ΚΕ.Π.Α.;

2. Πότε θα συσταθούν οι υγειονομικές επιτροπές προκειμένου να εξυπηρετηθούν άμεσα οι συνεπείς ενδιαφερόμενοι και ειδικά όσοι κατοικούν σε ακριτικές νησιωτικές περιοχές όπως η Δωδεκάνησος;


Η Ερωτώσα Βουλευτής

Τσαμπίκα (Μίκα) Ιατρίδη».

Πέμπτη 12 Απριλίου 2012

 

Καταρρέει το «Θεαγένειο»

«Κύριε Λοβέρδο, κύριε υπουργέ της Υγείας, πληρώστε τους γιατρούς, γιατί χωρίς τους γιατρούς θα πεθάνουμε όλοι. Πληρώστε τους. Τι περιμένετε;». Τα λόγια αυτά ανήκουν στον κ. Γιάννη Καφτεράνη, ο οποίος νοσηλεύεται στο νοσοκομείο «Θεαγένειο» με καρκίνο στους πνεύμονες.
  Με τον τρόπο αυτό προσπαθεί να στείλει το δικό του μήνυμα στην ηγεσία του υπουργείου Υγείας για τη δύσκολη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το νοσοκομείο, εξαιτίας των περικοπών και της ελλιπούς χρηματοδότησης.
 
 «Εγώ είμαι χειρουργημένος με καρκίνο στα πνευμόνια. Εδώ μέσα στο ‘Θεαγένειο’ οι γιατροί είναι καταπληκτικοί άνθρωποι. Νοσοκόμοι, γιατροί, μας φροντίζουν και μας περιποιούνται με τον καλύτερο τρόπο. Δεν έχουμε κανένα παράπονο», λέει ο κ. Καφτεράνης και προσθέτει ότι η πολιτεία οφείλει να πληρώνει τους γιατρούς, διότι κι αυτοί είναι άνθρωποι με οικογένειες και πρέπει να ζήσουν.
Ο ίδιος βρέθηκε χθες το πρωί στο προαύλιο του «Θεαγενείου», θέλοντας να συμπαρασταθεί στην κινητοποίηση που πραγματοποίησαν οι γιατροί του αντικαρκινικού νοσοκομείου, οι οποίοι βρίσκονται εδώ κι έναν μήνα σε επίσχεση εργασίας, διεκδικώντας τα δεδουλευμένα για εφημερίες από τον Δεκέμβριο του 2011 μέχρι σήμερα. Μάλιστα χθες και σήμερα, και μόνο γι’ αυτές τις δύο μέρες, το νοσοκομείο λειτουργεί με προσωπικό ασφαλείας και εξυπηρετεί τα επείγοντα περιστατικά, σε συνεννόηση με τους ίδιους τους ασθενείς, ώστε να μην τεθεί σε κίνδυνο καμία ανθρώπινη ζωή.
«Σε όλα τα νοσοκομεία είμαστε σε επίσχεση εργασίας. Πράξεις που δεν απειλούν τη ζωή των ασθενών δεν γίνονται, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα αφήσουμε να κινδυνεύσει η υγεία ή η ζωή κανενός ασθενούς. Αυτό όμως πρέπει να ισχύσει και για την πολιτεία. Είναι δική τους η ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση της υγείας κι εμείς αγωνιζόμαστε μαζί με τους πολίτες για να αλλάξει αυτή η κατάσταση», δήλωσε ο πρόεδρος της Ένωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσσαλονίκης (ΕΝΙΘ), Χρήστος Παπαστεργίου.

Σοβαρές ελλείψεις
Στα σοβαρά καθημερινά προβλήματα του νοσοκομείου και στην κατανόηση που δείχνουν οι ασθενείς αναφέρθηκε η πρόεδρος της νοσοκομειακής επιτροπής των γιατρών του «Θεαγενείου», Μαρία Κυνηγού.
«Δεν έχουμε πολλά φάρμακα πρώτης γραμμής, με αποτέλεσμα να αναγκαζόμαστε καθημερινά να αναβάλλουμε θεραπείες. Το κόστος νοσηλείας για τα ταμεία με τα Κλειστά Ενοποιημένα Νοσήλια έχει τιναχτεί στα ύψη. Κατά δήλωση του διοικητή του νοσοκομείου, μας έχουν επιστραφεί 500.000 ευρώ για νοσήλια τα οποία δεν δέχονται να τα πληρώσουν τα ταμεία. Με την κρατική περικοπή και με τα ταμεία να μην πληρώνουν νοσήλια, πώς θα λειτουργήσουμε;», επισήμανε η κ. Κυνηγού.
Παράλληλα, ανέφερε ότι υπάρχει τεράστια έλλειψη προσωπικού, ενώ υπάρχουν εξετάσεις τις οποίες τα ταμεία δεν πληρώνουν και καλούνται να τις πληρώσουν από την τσέπη τους οι ασφαλισμένοι. Επιπλέον, σε καθημερινή βάση λείπουν κατηγορίες υλικών από το «Θεαγένειο», όπως προχθές που δεν υπήρχαν σύριγγες, ενώ άλλες φορές οι ασθενείς πηγαίνουν να αγοράσουν ακόμη και καρδιολογικά φάρμακα από ιδιωτικά φαρμακεία.
Η πρόεδρος του Συλλόγου Καρκινοπαθών Μακεδονίας-Θράκης, Περσεφόνη Μήττα, επισήμανε ότι οι καρκινοπαθείς κινδυνεύουν να πεθάνουν γιατί «είναι ακριβοί ασθενείς και το κράτος θέλει να κάνει οικονομία».
«Το χειρουργείο μας. Πότε θα γίνει; Πέντε μήνες μετά. Αντέχει ο καρκίνος να περιμένει; Το φάρμακό μου υπάρχει; Αν δεν υπάρχει και πρέπει να το αγοράσω, πώς θα το πληρώσω; Η τσέπη μου δεν αντέχει. Το προσωπικό αρκεί ή δεν αρκεί; Αυτές τις ελλείψεις πώς θα τις καλύψουμε; Αν δεν συνεργαστούμε, πώς θα πάμε μπροστά; Αν δεν έρθουν οι ίδιοι οι αρμόδιοι να ακούσουν τον άρρωστο, πώς θα σωθεί; Άρα δεν φταίει ο καρκίνος, αλλά ο κ. Λοβέρδος που αδιαφορεί», είπε η κ. Μήττα.

Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

 
ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΟΥ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ ΚΡΟΥΟΥΝ ΚΩΔΩΝΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥ
Από τους Γιατρούς του Θεαγενείου :


Βρισκόμαστε σε συμβολική επίσχεση εργασίας, εδώ και ένα μήνα.
Δεχόμαστε ασθενείς με ογκολογικά προβλήματα από το Βόλο μέχρι την Αλεξανδρούπολη ακόμη και από νησιά και δεν έχουμε καμία πρόθεση να τους ταλαιπωρήσουμε.
Στη Γενική Συνέλευση των ιατρών παρουσία του Προέδρου της Ο.Ε.Ν.Γ.Ε., αποφασίσθηκε ΜΟΝΟ ΓΙΑ 2 ΗΜΕΡΕΣ, Δευτέρα 9 και Τρίτη 10 Απριλίου 2012, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΣΧΕΣΗ και κινητοποίηση με στόχο την δημοσιοποίηση των συσσωρευμένων προβλημάτων λειτουργίας του Νοσοκομείου και όλου του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Τις μέρες αυτές ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΑΝΟΙΧΤΟ και θα λειτουργεί με προσωπικό ασφαλείας.
  • Στερούμαστε βασικών φαρμάκων πρώτης γραμμής και υγειονομικού υλικού συχνά, αν όχι καθημερινά
  • Οι συνθήκες θεραπείας έχουν φθάσει να είναι απάνθρωπες για ασθενείς και γιατρούς. Ο τεράστιος όγκος δουλειάς ταχύτατα αυξάνεται, ενώ το προσωπικό μειώνεται. Η τραγικά ανεπαρκής οργάνωση της ηλεκτρονικής διαδικασίας επιδεινώνει την ήδη επιβαρυμένη κατάσταση.
  • Χωρίς γιατρό μένουν μετά το μεσημέρι κάποια τμήματα του Νοσοκομείου λόγω της περικοπής των εφημεριών. Οι ειδικευόμενοι καλούνται να καλύψουν 2 ή 3 κλινικές, χωρίς παρουσία ειδικού, ούτε καν σε ετοιμότητα.
  • Το κόστος νοσηλείας για τα Ταμεία έχει εκτιναχθεί στα ύψη με βάση τα Κλειστά Ενοποιημένα Νοσήλια, αν θα πληρωθούν ποτέ τα Δημόσια Νοσοκομεία από τα Ταμεία.
  • Νοσηλείες ασθενών δεν εγκρίνονται και κατηγορούνται οι γιατροί ότι δεν ολοκλήρωσαν σωστά την γραφειοκρατία που απαιτείται.
  • Χημειοθεραπείες παρά την έγκριση από το Επιστημονικό Συμβούλιο του ΕΟΦ δεν εγκρίνονται και εκτοξεύονται απειλές ότι θα κληθούν να τα πληρώσουν οι θεράποντες γιατροί.
  • Οι ασφαλισμένοι καλούνται να πληρώσουν εξετάσεις και διαδικασίες που δεν εγκρίνονται από κάποια Ταμεία.
  • Οι ανασφάλιστοι πρέπει να προπληρώνουν κάθε μέρα την πανάκριβη χημειο- ή ακτινοθεραπεία τους, αλλιώς δεν έχουν καμία δυνατότητα για νοσηλεία ή εξετάσεις. Δυστυχώς αυτοί αυξάνονται με ταχείς ρυθμούς.
Ας αγωνισθούμε όλοι μαζί, ασθενείς, προσωπικό και γιατροί  για ένα βιώσιμο Δημόσιο Σύστημα Υγείας.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΕΝΑ Α.Ν.Θ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ, ΑΣΦΑΛΕΣ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΓΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΚΑΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ.

Δευτέρα 9 Απριλίου 2012

Για την επίδραση της ακτινοθεραπείας στη σεξουαλική διάθεση των ασθενών.

Ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες που θα διαγνωστούν με καρκίνο του μαστού είναι και εκείνο που σχετίζεται με την ερωτική επιθυμία και την ικανοποίηση της. Είναι ένα πρόβλημα που συχνά μένει στην αφάνεια, αφού πολλές γυναίκες δεν το αναφέρουν στο γιατρό τους, αλλά και από την άλλη, πάρα πολλοί γιατροί δεν ασχολούνται με αυτή την πλευρά της ζωής των ασθενών τους.
Χωρίς να είναι το παν, ιδιαίτερα μετά από κάποια ηλικία, δεν παύει να αποτελεί ένα δείκτη καλής ζωής, στον οποίο θα πρέπει να δωθεί η δέουσα προσοχή.
Έχει διαπιστωθεί από πολυάριθμες μελέτες ότι η διάγνωση του καρκίνου, ανεξάρτητα από το που αυτός εντοπίζεται ή ποια μορφή και χαρακτηριστικά έχει, προκαλεί ένα σημαντικό ψυχολογικό στρες στις γυναίκες, που επηρεάζει καθοριστικά τις διαθέσεις και τη συμπεριφορά τους. Μεγάλη είναι και η επίδραση που έχει και στις σχέσεις τους με τα αγαπημένα πρόσωπα και το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζουν και εργάζονται.
Αυτές οι αντιδράσεις είναι αναμενόμενες και φυσιολογικές, όπως φυσιολογικά είναι και το αίσθημα θυμού, απογοήτευσης, απελπισίας, η απώλεια της εμπιστοσύνης στο εαυτό κ.ο.κ.
Πέρα, όμως, από τη διάγνωση της νόσου, επίδραση στην ψυχολογία και στην διάθεση των γυναικών έχουν και οι θεραπείες στις οποίες υποβάλλονται. Στην περίπτωση του καρκίνου στον μαστό, κορυφαίο γεγονός θεωρείται η απώλεια ή η παραμόρφωση του στήθους, γιατί έτσι αλλάζει σε «καίριο» σημείο η εικόνα που έχει για το σώμα της η κάθε γυναίκα.
Όμως, παρά την «τραγικότητα» που συχνά συνοδεύει περιγραφές γύρω από τη χειρουργική ( ιδιαίτερα γύρω από την μαστεκτομή) η πείρα έχει δείξει ότι η μεγάλη πλειοψηφία των γυναικών μπορεί εύκολα να ξεπεράσει τις όποιες αρχικά αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα και γρήγορα να επανέλθει στην πρότερη κατάσταση της ( που δεν σημαίνει ότι ήταν πάντα η καλύτερη. Πολλές γυναίκες δεν ζούσαν ευτυχισμένα και πριν τη διάγνωση της νόσου).
Η γυναικεία σεξουαλικότητα επηρεάζεται επίσης από τη διάγνωση της νόσου, αλλά και από τις θεραπείες που τη συνοδεύουν. Μπορεί να περισσότερο κρυμμένη από την αντίστοιχη των ανδρών, αλλά για την ίδια και το σύντροφο της είναι το ίδιο έκδηλη.
Πολλοί παράγοντες φαίνεται να επηρεάζουν την επιδείνωση της σεξουαλικής λειτουργικότητας των γυναικών. Η ηλικία, η πρότερη σχετική συμπεριφορά, η ποιότητα της σχέσης τους με τον σύντροφο τους, το σοκ που υπέστησαν από τη συνειδητοποίηση ότι πάσχουν από καρκίνο κ.α. Επιπρόσθετα ένας ακόμα επιβαρυντικός παράγοντας , όπως αναφέρθηκε, είναι και οι επιδράσεις που έχουν στο σώμα των ασθενών οι θεραπείες που εφαρμόζονται.
Εκτός από την χειρουργική, για την οποία έγινε αναφορά πιο πάνω, η χημειοθεραπεία και η ορμονοθεραπεία μπορούν να εμποδίσουν τη σεξουαλική ζωή επηρεάζοντας τη διάθεση, αλλά και προκαλώντας προβλήματα στον κόλπο ( ξηρότητα, ατροφία επιθηλίου) που καθιστούν την επαφή συχνά δυσάρεστη.
Η ακτινοθεραπεία στο στήθος, καθώς δεν επηρεάζει τα γεννητικά όργανα, φαίνεται να έχει μικρότερη αρνητική επίδραση. Βέβαια στο διάστημα της ακτινοθεραπείας και για μερικούς μήνες μετά υπάρχει μία ευαισθησία στο στήθος, εξαιτίας του ερεθισμού του από την ακτινοβολία και οι περισσότερες γυναίκες δεν αντέχουν το άγγιγμα του, γιατί τους προκαλεί πόνο. Και αυτή η δυσφορία μπορεί να εμποδίζει τη γυναίκα να νοιώσει άνετη και χαλαρωμένη, με συνεπακόλουθα αρνητικά αποτελέσματα στην ερωτική διάθεση της.
Φαίνεται, όμως, ότι οι περισσότερες γυναίκες καταφέρνουν με την πάροδο του χρόνου να ξεπεράσουν τα όποια προβλήματα και να αποκαταστήσουν την σεξουαλική ζωή τους ( αρκεί βεβαίως οι σύντροφοι τους να έχουν εποικοδομητικό ρόλο, στηρίζοντας τες κυρίως συναισθηματικά).
Τις παραπάνω απόψεις ενισχύει και μια πρόσφατη μελέτη που έγινε στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Πάτρας και δημοσιεύθηκε στο καλό ελληνικό περιοδικό Anticancer Research (http://ar.iiarjournals.org/content/32/2/657.abstract).

Kύριος στόχος των γιατρών που την πραγματοποίησαν ήταν να προσδιορίσουν τη συχνότητα και την κλινική πορεία της σεξουαλικής λειτουργίας και της κατάθλιψης σε ασθενείς με καρκίνο που υποβάλλονται σε ακτινοθεραπεία.
48 άνδρες και 90 γυναίκες που υποβλήθηκαν για πρώτη φορά σε ακτινοθεραπεία, για να αντιμετωπιστεί καρκίνος του μαστού ή της πυέλου, συμπλήρωσαν ειδικά έγκριτα ερωτηματολόγια με τα οποία αξιολογείται η στυτική λειτουργία, η γυναικεία σεξουαλικότητα και η κατάθλιψη. Τα ερωτηματολόγια συμπληρώθηκαν πριν την ακτινοθεραπεία, στο τέλος της και 12 μήνες μετά. Συνολικά, η πλειονότητα των ασθενών (93,8% των ανδρών και το 80% των γυναικών) εμφάνισαν έντονη σεξουαλική δυσλειτουργία. Στην αρχή, πριν την ακτινοθεραπεία, οι άντρες ανέφεραν σοβαρή στυτική δυσλειτουργία που σχετιζόταν σημαντικά με την ηλικία. Ωστόσο, μόνο στη σεξουαλική επιθυμία η διαφορά ήταν σημαντική μεταξύ αρχής της ακτινοθεραπείας και 12 μήνες μετά το τέλος της. Στις γυναίκες, παρατηρήθηκε βελτίωση  σε όλες τις παραμέτρους της σεξουαλικότητας τους στο διάστημα μεταξύ της αρχής της ακτινοθεραπείας και στους 12 μήνες μετά. Γυναίκες με νόσο σταδίου ΙΙΙ σημείωσαν τις χαμηλότερες βαθμολογίες στην αξιολόγηση σε όλες σχεδόν τις παραμέτρους της σεξουαλικότητας τους συγκριτικά με τις γυναίκες με νόσο σταδίου ΙΙ. Τέλος, αν και στο ένα τέταρτο των ασθενών καταγράφηκαν υψηλά επίπεδα κατάθλιψης, αυτή δεν φάνηκε να σχετίζεται με τη σεξουαλική λειτουργία.
Στο συμπέρασμα τους, οι μελετητές, αναφέρουν ότι το ποσοστό των ασθενών με καρκίνο που αισθάνονται κατάθλιψη και έντονη σεξουαλική δυσλειτουργία  είναι σημαντικό,  τόσο στη διάρκεια της ακτινοθεραπείας, όσο και στο επόμενο 12μηνο. Στην πυελική ακτινοθεραπεία η σεξουαλική λειτουργία επηρεάζεται σε μεγαλύτερο βαθμό από ό, τι στην ακτινοθεραπεία του μαστού.
***************************************************************
Επειδή το θέμα της επίδρασης της νόσου και των θεραπειών που τη συνοδεύουν στη ζωή μίας γυναίκας είναι εξαιρετικά σημαντικό και πολυποίκιλο, το «ιστολόγιο μαστολογίας» έχει προχωρήσει στην συλλογή επιλεγμένης αρθρογραφίας, ευελπιστώντας ότι σύντομα θα είναι σε θέση να παρουσιάσει εκτενώς τα σχετικά δεδομένα και τις έγκριτες απόψεις.

Τετάρτη 4 Απριλίου 2012

 

Παθήσεις θυρεοειδούς αδένα



Ο θυροειδής αδένας είναι ένας από τους πιο σημαντικούς αδένες του ενδοκρινικού μας συστήματος.
Ο θυροειδής αδένας βρίσκεται στο λαιμό μας ακριβώς μπροστά από τους χόνδρους του λάρυγγα και αποτελείται από δύο λoβούς τον αριστερό και το δεξιό που ενώνονται μεταξύ τους με τον ισθμό. Ξεκινώντας από το όνομά του θα πρέπει να πούμε ότι λέγεται “θυρεοειδής” λόγω της ομοιότητάς του με θυρεό, με έμβλημα! Κατέχει θέση αμέσως κάτω από το λάρυγγα (το μήλο του Αδάμ), “αγκαλιάζοντας” από μπροστά και πλάγια την τραχεία και ζυγίζει σε φυσιολογικές συνθήκες περίπου 15-25 γραμμάρια.
O θυροειδής αδένας παράγει τρεις βασικές και πολύ σπουδαίες ορμόνες τη θυροξίνη (γνωστή και ως Τ4), την τριιωδοθυρονίνη (γνωστή και ως Τ3) και την καλσιτονίνη. Από αυτές  η καλσιτονίνη παίζει σπουδαίο ρόλο στη ρύθμιση του μεταβολισμού του ασβεστίου στον οργανισμό μας και για αυτό τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιείται και για την αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης ιδιαίτερα στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση.
Οι διαταραχές στην παραγωγή και στην έκκριση των δύο άλλων ορμονών του θυροειδούς δηλ. της Τ3 και Τ4 δημιουργούν πολύ συχνά προβλήματα με αποτέλεσμα ένας σημαντικός αριθμός ατόμων να πάσχει από "θυροειδή". Η έκκριση της Τ3 και Τ4 ρυθμίζεται από μια άλλη ορμόνη την θυροειδοτρόπο ή TSH που παράγεται στην υπόφυση, έναν άλλο πολύ σπουδαίο ενδοκρινή αδένα που βρίσκεται στη βάση του εγκεφάλου μας.
Για τη σύνθεση των θυροειδικών ορμονών απαραίτητο στοιχείο είναι το Ιώδιο. Η έλλειψή του οποίου οδηγεί μοιραία σε μειωμένη παραγωγή ορμονών. Πηγές πλούσιες σε Ιώδιο είναι οι θαλασσινές τροφές. Ένδεια Ιωδίου παρουσιάζεται κυρίως σε ορεινές περιοχές, όπου συνήθως λείπουν τα θαλασσινά καθώς και σε άτομα που συστηματικά αποφεύγουν τη λήψη αυτών. Σήμερα με την ιωδίωση του μαγειρικού αλατιού ένδεια Ιωδίου σπάνια παρατηρείται.
Οι θυροειδικές ορμόνες χρησιμεύουν στον οργανισμό μας κυρίως για τη ρύθμιση του μεταβολισμού. Στη βρεφική και παιδική ηλικία είναι σπουδαίος ο ρόλος των θυροειδικών ορμονών για τη σωματική και πνευματική ανάπτυξή τους. Έτσι έλλειψη των θυροειδικών ορμονών στην ηλικία αυτή δημιουργεί παιδιά με σημαντική σωματική και πνευματική καθυστέρηση.
Σήμερα σε κάθε παιδί που γεννιέται γίνεται προληπτική εξέταση των θυρεοειδικών ορμονών του στο αίμα γατί είναι δυνατόν η έλλειψη να είναι και συγγενής. 
Οι παθήσεις του θυρεοειδούς
Οι πιο συχνά εμφανιζόμενες παθήσεις του θυρεοειδούς είναι ο υπερθυρεοειδισμός και ο υποθυρεοειδισμός. Στην πρώτη περίπτωση έχουμε υπερλειτουργία του θυρεοειδούς με υπερέκκριση θυρεοειδικών ορμονών και στη δεύτερη υπολειτουργία με μειωμένη έκκριση ορμονών. Εδώ θα πρέπει να διευκρινίσουμε τι σημαίνει και ο όρος βρογχοκήλη που τόσο συχνά ακούγεται στις παθήσεις του θυρεοειδούς.
Με τον όρο βρογχοκήλη εννοούμε κάθε διόγκωση του θυρεοειδούς που μπορεί ή όχι να συνοδεύεται από υπέρ ή υπο-λειτουργία του αδένα. Με λίγα λόγια ο όρος βρογχοκήλη έχει να κάνει με την ανατομική κατάσταση του θυρεοειδούς και όχι με την λειτουργική του κατάσταση.
Τι είναι ο υπερθυρεοειδισμός
Υπερθυρεοειδισμό ονομάζουμε την παθολογική κατάσταση που οφείλεται σε υπερβολική παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών. 
Δύο είναι οι κυριότερες μορφές υπερθυρεοειδισμού:
1.         Η τοξική διάχυτος βρογχοκήλη ή όπως είναι και πιο ιατρικά γνωστή νόσος του Graves ή νόσος του Basedow όπου όλος ο θυρεοειδής αδένας υπερλειτουργεί και
2.         Η τοξική οζώδης βρογχοκήλη όπου στο θυρεοειδή αναπτύσσεται ένας ή περισσότεροι όζοι που υπερπαράγουν θυρεοειδικές ορμόνες.
Ανάλογα με τον αριθμό των όζων η μορφή αυτή του υπερθυρεοειδισμού διακρίνεται σε πολυοζώδη όπου πάνω στο θυρεοειδή αναπτύσσονται πολλοί όζοι και στο μονήρες τοξικό αδένωμα όπου πάνω στο θυρεοειδή εμφανίζεται ένας μόνο όζος.
Ο υπερθυρεοειδισμός προσβάλλει συχνότερα γυναίκες και οι κλινικές του εκδηλώσεις ποικίλουν ανάλογα με τη βαρύτητα και τη διάρκεια της νόσου. Όχι σπάνια ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί για μεγάλο χρονικό διάστημα να διατρέχει λανθανόντων χωρίς να προκαλεί κανένα σύμπτωμα ή να προκαλεί ελαφρά συμπτώματα τα οποία τις περισσότερες φορές δεν γίνονται εύκολα αντιληπτά όχι μόνο από τον ασθενή αλλά και από το γιατρό.
Στις πιο σοβαρές μορφές το άτομο παραπονιέται για νευρικότητα, ευσυγκινησία, μυϊκή αδυναμία και εύκολη κόπωση, αϋπνίες, ταχυκαρδία και εύκολο λαχάνιασμα ή καρδιακές αρρυθμίες που ο ασθενής τις περιγράφει σαν προκάρδιους κτύπους και σταμάτημα της ανάσας.
Παράλληλα ο ασθενής έχει εξάψεις και δεν ανέχεται τη ζέστη, η όρεξή του είναι αυξημένη και ενώ τρώει συνήθως πολύ χάνει βάρος και αδυνατίζει, δεν είναι δε σπάνιες και οι διάρροιες. Υπάρχει τρόμος των χεριών και ιδιαίτερα των δακτύλων που γίνεται πιο εμφανής όταν τα δάκτυλα βρίσκονται σε υπερέκταση (τεντωμένα) ενώ οι παλάμες τους συνήθως είναι ζεστές και μόνιμα ιδρωμένες.
Σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχουν πόνοι στα κόκαλα λόγω της προκαλούμενης οστεοπόρωσης και προπέτεια των οφθαλμών (ο γνωστός εξόφθαλμος) που παρουσιάζεται συχνότερα σε νεαρά άτομα. 
Η διάγνωση του υπερθυρεοειδισμού είναι τις περισσότερες φορές σχετικά εύκολη και γίνεται με ειδικές εξετάσεις αίματος όπου προορίζονται οι θυρεοειδικές ορμόνες οι οποίες και μας δίνουν πληροφορίες για τη λειτουργική κατάσταση του θυρεοειδούς αδένα. Παράλληλα έχουμε στη διάθεσή μας το υπερηχογράφημα και το σπινθηρογράφημα του θυρεοειδούς δύο εξετάσεις που μας παρέχουν πολλές πληροφορίες για την ανατομική κατάσταση του αδένα.
Η θεραπευτική αντιμετώπιση του υπερθυρεοειδισμού γίνεται είτε με τη χορήγηση ειδικών αντιθυρεοειδικών φαρμάκων είτε με τη χορήγηση ραδιενεργού Ιωδίου που έχει την ικανότητα να καίει τον υπερλειτουργούντα θυρεοειδή είτε τέλος με χειρουργική αφαίρεση τμήματος ή και ολόκληρου του θυρεοειδούς.
Στις περιπτώσεις που αναγκαζόμαστε να καταστρέψουμε το θυρεοειδή με ραδιενεργό Ιώδιο είτε να τον αφαιρέσουμε όλο τότε πρέπει οπωσδήποτε ο ασθενής να λαμβάνει εφ όρου ζωής θεραπεία υποκατάστασης που γίνεται με τη χορήγηση των θυρεοειδικών ορμονών υπό μορφή χαπιών από το στόμα.
Τι είναι ο υποθυρεοειδισμός
Υποθυρεοειδισμός είναι η παθολογική κατάσταση κατά την οποία έχουμε μειωμένη έκκριση θυρεοειδικών ορμονών. Ο υποθυρεοειδισμός μπορεί να είναι πρωτοπαθής δηλ. να οφείλεται είτε σε βλάβη του ίδιου του θυρεοειδούς είτε δευτεροπαθής να οφείλεται δηλ. σε βλάβη της υπόφυσης η οποία όπως έχουμε πει παράγει τη θυρεοειδοτρόπο ορμόνη (TSH) η οποία μαστιγώνει φυσιολογικά το θυρεοειδή για την παραγωγή των θυρεοειδικών ορμονών.
Αίτια πρωτοπαθούς υποθυρεοειδισμού μπορεί να είναι η αγενεσία του θυρεοειδούς που προκαλεί βαρύ υποθυρεοειδισμό από τη γέννηση του παιδιού, οι διαταραχές στη σύνθεση των ορμονών που συνήθως είναι εκ γενετής, η ελλιπής πρόσληψη Ιωδίου με τις τροφές μας, η καταστροφή του θυρεοειδούς με ραδιενεργό Ιώδιο ή η αφαίρεσή του για ιατρικούς λόγους, διάφορες φλεγμονές που προσβάλλουν το θυρεοειδή καθώς επίσης και η λήψη μερικών φαρμάκων που παραβλάπτουν το θυρεοειδή.
Τα συμπτώματα και οι κλινικές εκδηλώσεις του υποθυρεοειδισμού είναι συνάρτηση της βαρύτητας του αλλά και της ηλικίας του ασθενούς. Έτσι στους ενήλικες η νόσος επικρατεί συνήθως στις γυναίκες (6 φορές πιο συχνή στις γυναίκες απ' ότι στους άνδρες). Εκδηλώνεται με σωματική και πνευματική νωθρότητα, με μεγάλη ευαισθησία στο κρύο, με δυσκοιλιότητα, με αύξηση του βάρους και με δέρμα ξερό και άγριο. Η εμφάνιση του ασθενούς ιδιαίτερα σε προχωρημένα στάδια, παίρνει μια χαρακτηριστική όψη όπου το πρόσωπο είναι ωχρό με αύξηση του λίπους πρήξιμο των βλεφάρων, με ξερά μαλλιά και αραιά φρύδια, με γλώσσα παχειά και μεγάλη, με βραχνή και αργή φωνή.
Σε πιο προχωρημένες μορφές μπορεί να συγκεντρωθεί υγρό μέσα στην κοιλιά (ασκίτης) ή γύρω από την καρδιά (περικαρδίτις) και τέλος ο ασθενής μπορεί να παρουσιάσει προοδευτική υποθερμία και κώμα.
Στα παιδιά η νόσος, όχι σπάνια, δεν διαγιγνώσκεται έγκαιρα με αποτέλεσμα το τίμημα της σωματικής και πνευματικής καθυστέρησης του παιδιού να είναι πολύ μεγάλο. Τα βρέφη που γεννιούνται με υποθυρεοειδισμό στην αρχή μπορεί να είναι φυσιολογικά, αργότερα όμως γίνεται αντιληπτό ότι το παιδί είναι υπερβολικά ήσυχο, κοιμάται πολύ, είναι δυσκοίλιο, έχει μεγάλη γλώσσα που βγαίνει έξω από το στόμα, έχει δέρμα παχύ και κρύο, το κλάμα του είναι βραχνό και τραχύ και οι κινήσεις του γενικά είναι πολύ αργές ενώ όχι σπάνια ο αφαλός του προέχει (ομφαλοκήλη).
Για τη διάγνωση του υποθυρεοειδισμού ο προσδιορισμός των θυρεοειδικών ορμονών και της θυρεοτρόπου ορμόνης σε συνδυασμό με το υπερηχογράφημα και το σπινθηρογράφημα του θυρεοειδούς είναι συνήθως αρκετά.
Η θεραπεία του υποθυρεοειδισμού συνίσταται στη χορήγηση από το στόμα υπό μορφή χαπιού της ορμόνης που λείπει.
Ενδείξεις για χειρουργείο μπορεί να είναι:
1) η παρουσία πολύ μεγάλης βρογχοκήλης ή πολυοζώδους με μικρή πρόσληψη ραδιοφαρμάκου
2) η υποψία κακοήθους όζου
3) η θεραπεία εγκύων γυναικών και παιδιών
4) η θεραπεία γυναικών που επιθυμούν εγκυμοσύνη μέσα σε ένα έτος μετά τη θεραπεία
5) η θεραπεία ατόμων νοητικά ή ψυχολογικά προβληματικών ή ατόμων που για οποιοδήποτε λόγο δεν μπορούν να παρακολουθούνται συστηματικά για μακρό χρόνο 6) τοξικότητα από αμιοδαρόνη
Σαφώς η αντιμετώπιση πρέπει να εξατομικεύεται, λαμβάνοντας υπόψη διαφόρους παράγοντες όπως τη γενική κατάσταση του ασθενούς, την ηλικία, το μέγεθος της βρογχοκήλης και τη δυνατότητα σωστής παρακολούθησης του ασθενούς.
Θυρεοειδίτιδες
Ο όρος θυρεοειδίτιδα αναφέρεται στην διήθηση του αδένος από φλεγμονώδη κύτταρα, προερχόμενα από διάφορες μολυσματικές ή φλεγμονώδεις νόσους.
Η φλεγμονή του θυρεοειδούς μπορεί να είναι εντοπισμένη στον αδένα ή να είναι μέρος πολυσυστηματικής εξεργασίας. Μπορεί να οξεία και αυτοπεριοριζόμενη ή χρόνια και εξελικτική!
1) Αυτοάνοση Θυρεοειδίτιδα
Κάτω από αυτή την επιγραφή στεγάζεται ένα σύνολο από καταστάσεις που χαρακτηρίζονται από την ύπαρξη κυκλοφορούντων αντισωμάτων έναντι του θυρεοειδούς και κυττάρων ικανών να αντιδρούν με ορισμένα θυρεοειδικά στοιχεία! 
Σ’ αυτές τι καταστάσεις ανήκει και η θυρεοειδίτιδα Hashimoto. Πρόκειται για την πιο κοινή μορφή και συνήθως χαρακτηρίζεται από αύξηση του μεγέθους του αδένα, με ή χωρίς πόνο και αίσθημα τάσεως. Είναι πιο συνηθισμένη στις γυναίκες και περιστασιακά προκαλεί δυσφαγία.
Θεραπευτικά δίνονται θυρεοειδικές ορμόνες. Βιοψία δια βελόνης είναι χρήσιμη για την επιβεβαίωση της διαγνώσεως.
Χειρουργική αντιμετώπιση επιφυλάσσεται σε περιπτώσεις υποψίας κακοήθειας, πιεστικών φαινομένων και για κοσμητικούς λόγους.
2) Υποξεία θυρεοειδίτιδα
Είναι μια μη μικροβιακή πάθηση που χαρακτηρίζεται από οίδημα του αδένος, πόνο στην κεφαλή και το στήθος, πυρετό, αδιαθεσία, αδυναμία, αίσθημα παλμών και απώλεια βάρους. Είναι ενδεχόμενο κάποιοι ασθενείς να μην παρουσιάζουν πόνο, οπότε θα πρέπει να γίνει διάκριση από τη νόσο του Graves. Οι ορμόνες είναι φυσιολογικές ή αυξημένες και η πρόσληψη ραδιοφαρμάκου απούσα ή πολύ χαμηλή. Αυξημένη βρίσκεται, σχεδόν πάντα, η ΤΚΕ και η γ-σφαιρίνη.
Η νόσος είναι συνήθως αυτοπεριοριζόμενη, ενώ τα συμπτώματα ανακουφίζονται με ασπιρίνη και κορτικοστεροειδή.
3) Θυρεοειδίτις Riedel
Είναι σπάνια κατάσταση και παρουσιάζεται σαν σκληρή μάζα στην περιοχή του αδένος με εκσεσημασμένη ίνωση και χρόνια φλεγμονή γύρω και μέσα στον αδένα. Αναπτύσσονται έτσι πιεστικά φαινόμενα στην τραχεία. Συνήθως υπάρχει υποθυρεοειδισμός.
Η χειρουργική αντιμετώπιση απαιτείται για την αντιμετώπιση αποφρακτικών φαινομένων της τραχείας και του οισοφάγου.
4) Οξεία πυώδης θυρεοειδίτις
Δεν είναι συχνή και παρουσιάζεται ξαφνικά με πόνο στον τράχηλο, δυσκολία ( και πόνο) στην κατάποση, πυρετό και ρίγος. Υπεύθυνοι είναι διάφοροι μικροοργανισμοί (στρεπτόκοκκοι, σταφυλόκοκκοι, πνευμονιόκοκκοι κ.ά.). 
Απαιτείται χειρουργικός καθαρισμός και παροχέτευση της περιοχής.
Θυρεοειδικοί όζοι
Το βασικό πρόβλημα του κλινικού ιατρού απέναντι σε έναν ασθενή με οζώδη θυρεοειδή αδένα, είναι αν η βλάβη προκαλεί συμπτώματα και αν πρόκειται για κακοήθεια ή όχι! 
Η διαφορική διάγνωση περιλαμβάνει καλοήθη βρογχοκήλη, κύστεις, θυρεοειδίτιδες και καλοήθεις και κακοήθεις θυρεοειδικούς όγκους.
Το ιστορικό θα πρέπει να είναι λεπτομερές και να ξεκαθαρίζει τη διάρκεια της διόγκωσης, αν αναπτύχθηκε πρόσφατα, πιθανά τοπικά συμπτώματα (όπως δυσκολία στην κατάποση, πόνο ή αλλαγές στη φωνή), αλλά και συστηματικά συμπτώματα (π.χ. αυτά του υπερθυρεοειδισμού). Το φύλο, η ηλικία, ο τόπος γέννησης, το οικογενειακό ιστορικό αλλά και το ιστορικό ακτινοβολίας της περιοχής του τραχήλου (λαιμού) είναι μέγιστης σημασίας.
Η ακτινοβολία, στην περιοχή κατά την παιδική ηλικία σχετίζεται με αυξημένη επίπτωση καρκίνου στην μετέπειτα ζωή. Ένας θυρεοειδικός όζος είναι πιθανότερο να είναι καρκίνος σε ένα άνδρα απ’ ότι σε μια γυναίκα και σε έναν νέο ασθενή απ’ ότι σε ένα ηλικιωμένο!
Κατά την ψηλάφηση ένας μονήρης σκληρός όζος είναι πιο πιθανό να είναι καρκίνος, ενώ οι περισσότερες πολυοζώδεις βρογχοκήλες είναι καλοήθεις.
Σε πολλούς ασθενείς η πιθανότητα καρκίνου είναι πολύ δύσκολο να αποκλεισθεί χωρίς την εξέταση του αδένα. Η βιοψία με βελόνη είναι σημαντική βοήθεια έμπειρου κυτταρολόγου. Βέβαια περίπου 20% των αποτελεσμάτων αναφέρονται ως αδιευκρίνιστα και περίπου 5% αυτών που δίδονται ως καλοήθη αποδεικνύονται καρκίνοι. Χρήσιμο στη διαγνωστική μπορεί να είναι το Υπερηχογράφημα, καθώς επίσης και το σπηνθηρογράφημα. Μας βοηθούν στο να καταλήξουμε αν ένας αδένας έχει μονήρη ή πολλαπλούς όζους, αν είναι θερμοί (υπερπαράγουν ορμόνες), χλιαροί (φυσιολογικής λειτουργίας) ή ψυχροί (υποπαράγουν) και αν τα μορφώματα είναι κυστικά ή όχι!
Η ακτινογραφία, η Αξονική Τομογραφία αλλά και η Μαγνητική Τομογραφία μπορεί να έχουν επίσης θέση αναλόγως της περιπτώσεως.
Μονήρεις σκληροί όζοι που εμφανίζονται ψυχροί στο scanning και συμπαγείς στο υπερηχογράφημα ή είναι ύποπτοι στην βιοψία με βελόνη, πρέπει να αφαιρούνται.
Μη επεμβατική θεραπεία ενδείκνυται σε πολυοζώδεις βρογχοκήλες και θυρεοειδίτιδα Hashimoto εκτός εάν υπάρχει κλινικά ύποπτη περιοχή, ή ο ασθενής είχε εκτεθεί σε ακτινοβολία ή αν υπήρχε οικογενειακό ιστορικό μυελοειδούς καρκινώματος.
Απλή ή μη τοξική βρογχοκήλη
Απλή βρογχοκήλη μπορεί να είναι φυσιολογική, εμφανιζόμενη στην εφηβεία ή στη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Εμφανίζεται επίσης σε ανθρώπους περιοχών με έλλειμα ιωδίου ή σαν αποτέλεσμα λήψεως βρογχοκηλογόνων τροφών. Η παραμονή της διάχυτης βρογχοκήλης επί μακρόν οδηγεί σε σχηματισμό όζων. Η απλή βρογχοκήλη, θεωρείται κυρίως ότι εμφανίζεται αντισταθμιστικά σε απάντηση ανεπαρκούς παραγωγής θυρεοειδικών ορμονών από τον αδένα.
Συμπτώματα είναι η ύπαρξη μάζας στον τράχηλο, δύσπνοιας ή και δυσφαγίας.
Η διάχυτη βρογχοκήλη συνήθως ανταποκρίνεται στη χορήγηση θυρεοειδικών ορμονών. Βέβαια πολλοί ασθενείς έχουν ήδη εμφανίσει όζους μέχρι την ώρα που θα αναζητήσουν ιατρική βοήθεια. Η θυρεοειδικές ορμόνες (Τ3, Τ4) είναι σε φυσιολογικά επίπεδα. Χειρουργικά επεμβαίνουμε για την ανακούφιση πιέσεων από μια μεγάλη βρογχοκήλη ή μια οπισθοστερνική βρογχοκήλη ή για να αποκλείσουμε τον καρκίνο όταν υπάρχουν ύποπτες περιοχές μέσα στον αδένα.
Πολυοζώδης Βρογχοκήλη
Η αρχική θεραπευτική αντιμετώπιση της μικροοζώδους και της πολυοζώδους βρογχοκήλης σίγουρα είναι φαρμακευτική.
Η καταστολή του αδένα με θυροξίνη σε μεταβαλλόμενες δόσεις, έχει αποδειχθεί ότι είναι ευνοϊκή σε ένα ποσοστό των ασθενών, αλλά όχι τελείως αποτελεσματική. Ενώ η αρχική μείωση του όγκου της βρογχοκήλης είναι ιδιαίτερα σημαντική και ενθαρρυντική, με την πάροδο του χρόνου η προοδευτική διόγκωση είναι συνήθως αναπόφευκτη. Η αύξηση της δόσης της θυροξίνης στην προσπάθεια για μεγαλύτερη καταστολή έχει αποδειχθεί περισσότερο προβληματική παρά αποτελεσματική, κυρίως στους υπερήλικες και σε ασθενείς με καρδιακά προβλήματα. Από τις ενδείξεις για τη χειρουργική αφαίρεση πρωτεύει αυτή όπου υπάρχει διάγνωση ή υποψία κακοήθους εξεργασίας. Επίσης σοβαρή ένδειξη έχει η ευμεγέθης καταδυόμενη βρογχοκήλη, ιδίως αυτή που προκαλεί πιεστικά φαινόμενα (δύσπνοια, δυσκαταποσία, βράγχος φωνής) και αυτή που έχει μεταβληθεί σε τοξική με συμπτωματικό υπερθυρεοειδισμό. Είναι γνωστό πως τα αντιθυρεοειδικά φάρμακα προκαλούν υπερπλασία του θυρεοειδικού παρεγχύματος. Εάν αυτό συμβεί σε μία καταδυόμενη βρογχοκήλη που ήδη βρίσκεται εγκλωβισμένη σε περιορισμένο χώρο στο άνω μεσαύλιο, οι επιπτώσεις θα μπορούσαν να είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες στον άρρωστο εξαιτίας των πιεστικών φαινομένων.
Η ευμεγέθης μη καταδυόμενη βρογχοκήλη συνήθως χειρουργείται μετά από χρόνια καταστολή με θυροξίνη και εφόσον δεν εμφανιστεί η αναμενόμενη βελτίωση ή όταν ανακύψουν τραχηλικές ενοχλήσεις ή αισθητικά προβλήματα.
Η χειρουργική στρατηγική που επικράτησε για πολλά χρόνια στην πολυοζώδη βρογχοκήλη ήταν η αμφοτερόπλευρη υφολική θυρεοειδεκτομή, αφήνοντας υπολειμματικό κολόβωμα (παθολογικού ιστού) στο κεντρικό μέρος του κάθε λοβού. Η μακροχρόνια εμπειρία με την επέμβαση αυτή έδειξε μεγάλο ποσοστό υποτροπών, παρά την θεραπεία με θυροξίνη που ακολουθούν οι ασθενείς, αναγκάζοντας ένα μέρος αυτών των ασθενών να υποβληθούν σε επανεγχείρηση μετά από μερικά χρόνια. Τα τελευταία 20 χρόνια εφαρμόζεται η σχεδόν ολική ή η ολική θυρεοειδεκτομή . Με τον τρόπο αυτό και με τη θεραπεία υποκατάστασης με θυροξίνη, αποκλείεται τόσο η υποτροπή της νόσου όσο και οι επιπλοκές της επανεγχείρησης.
Καλοήθεις και κακοήθεις όγκοι του θυρεοειδούς
Καλοήθεις θυρεοειδικοί όγκοι μπορεί να είναι αδενώματα, τερατώματα, κύστεις ή εντοπισμένη θυρεοειδίτιδα.
Τα αδενώματα είναι συνήθως μονήρη με κάψα και πιέζουν τον παρακείμενο αδενικό ιστό.
Λόγοι για χειρουργική εκτομή είναι η υποψία καρκίνου, υπερλειτουργία που προκαλεί υπερθυρεοειδισμό και κοσμητικοί.
Από την άλλη πλευρά οι κακοήθεις όγκοι κατατάσσονται σε ένα σχετικά ευρύ φάσμα, που περιλαμβάνει θηλώδη, θηλακιώδη, μυελοειδή και αδιαφοροποίητα (αναπλαστικά) αδενοκαρκινώματα. Κάθε ένα έχει διαφορετική βιολογική συμπεριφορά εξαρτώμενη από τον ιστολογικό του τύπο.
Η θεραπεία είναι κατ’ εξοχήν η χειρουργική αφαίρεση, συνοδευόμενη από λεμφαδενικό καθαρισμό, λήψη ραδιενεργού ιωδίου, ακτινοβολία ή χημειοθεραπεία ανάλογα με το είδος της κακοήθειας.
Άρα συνοπτικά και συμπερασματικά:
Τα κριτήρια επιλογής για την χειρουργική αντιμετώπιση είναι:
α) Η ηλικία των ασθενών, κυρίως οι μικρές ηλικίες.
β) Το μέτριο ή μεγάλο μέγεθος της βρογχοκήλης.
γ) Η απρόσμενη παρουσία ενός όζου σε μια γνωστή διάχυτη βρογχοκήλη.
δ) Οι συνεχόμενες υποτροπές του υπερθυρεοειδισμού παρά τη σωστή φαρμακευτική αγωγή.
ε) Οι ατίθασοι υπερθυρεοειδισμοί όπου απαιτούνται πολύ υψηλές δόσεις αντιθυρεοειδικών φαρμάκων.
ζ) Οι ασθενείς σε αναπαραγωγική ηλικία.
η) Η συνύπαρξη εξόφθαλμου.
θ) Κοινωνικοί και εργασιακοί λόγοι.