Μαθήματα Ζωής… από τα μέλη του Συλλόγου Καρκινοπαθών Βεροίας «Άγιος Παρθένιος»
Γράφει η  Χρύσα Μπέκα, Ψυχολόγος*

Καρκίνος = τέλος της διαδρομής ή αφορμή για καινούριο τρόπο ύπαρξης;

«Η εμπειρία του καρκίνου με έκανε να δω τη ζωή μου με διαφορετικό τρόπο… Με έκανε καλύτερο άνθρωπο…»
Μαρίνα Ψωμιάδου

Πρόεδρος του Συλλόγου Καρκινοπαθών
Βεροίας Ημαθίας «Άγιος Παρθένιος»


Η λέξη «καρκίνος» ισοδυναμεί στη συνείδηση του κόσμου με το τέλος της ζωής. Είναι μια φορτισμένη λέξη που ταυτίζεται αυτόματα στη σκέψη με τη λέξη «θάνατος».

Η αλήθεια είναι πως αυτός που μάχεται με τον καρκίνο ξεκινά μια επικίνδυνη διαδρομή που απειλεί τη ζωή του, και χρειάζεται να επιστρατεύσει όλες τις δυνάμεις του για να αντιμετωπίσει τον αυτόν τον κίνδυνο.

Ο καρκίνος είναι μια «πολυπαραγοντική» νόσος, που σημαίνει πως οι αιτιολογίες της εκδήλωσης της νόσου ποικίλουν. Ωστόσο, μεταδίδει το μήνυμα πως ο οργανισμός έχει φτάσει στα όρια αντοχής του. Μας φέρνει αντιμέτωπους με την σκληρή πραγματικότητα πως το σώμα είναι φθαρτό και στη συνειδητοποίηση πως χάνουμε την ικανότητα να αυτοοριζόμαστε.

Είναι η έσχατη απόπειρα του οργανισμού να αποδείξει πως η ψυχή δεν μπορεί πια να αντεπεξέρθει στις πιέσεις. Η ψυχή πιέζεται και το σώμα βρίσκει τον έσχατο τρόπο έκφρασης της ψυχικής σύγκρουσης. Γι’ αυτό και ο καρκίνος θεωρείται, από μια πλευρά, ψυχοσωματική ασθένεια, καθώς προκαλεί μεταβολές σ’ όλη τη λειτουργικότητα του σώματος και του συναισθηματικού κόσμου.

Έχουμε τη δυνατότητα να πάρουμε στα χέρια μας τον έλεγχο της υγείας μας και να αλλάξουμε την βαθιά ριζωμένη αντίληψη ότι ο καρκίνος αυτόματα σημαίνει ότι πλησιάζουμε στο τέλος της ζωής μας;

Ας κάνουμε μια απόπειρα να δούμε την έννοια του καρκίνου μέσα από τα μάτια των ανθρώπων που τον βιώσαν, μέσα από τη φωνή των μελών μας. Πως μεταβάλλεται η κοινή πεποίθηση ότι ο καρκίνος εξισώνεται με το τέλος της διαδρομής σε:

Καρκίνος = Προσαρμοστικότητα
«Δεν είχα άλλη λύση. Έπρεπε να παλέψω για τη ζωή μου και να βγω νικητής!» Σ.Κ

Είναι αλήθεια ότι οι απαιτήσεις της ασθένειας σε αναγκάζουν να βρεις εναλλακτικούς τρόπους για να πραγματοποιείς τις καθημερινές υποχρεώσεις σου. Αυτό σημαίνει ότι είναι απαραίτητο, προσωρινά, να απαλλαγείς από συγκεκριμένες δραστηριότητες που επιτελούσες μέχρι πριν. Ο αναγκαστικός ελεύθερος χρόνος προσφέρει τη δυνατότητα ενεργοποίησης της σκέψης. Η προσφορά έχει πολλά πρόσωπα και, επομένως, μπορεί να πάρει πολλές μορφές. Ίσως ήρθε η στιγμή να επιστρατεύσουμε δυνάμεις που, τελικά, δεν γνωρίζαμε ότι είχαμε, για να προσφέρουμε, με διαφορετικό τρόπο, στις προηγούμενες υποχρεώσεις μας.

Καρκίνος = Επαναπροσδιορισμός αξιών
«Όταν χάνεις το πολυτιμότερο αγαθό, την υγεία σου, όλα τα υπόλοιπα προβλήματα φαντάζουν ασήμαντα…» Μ.Κ
Η ένταση της στιγμής που κάποιος αντιλαμβάνεται ότι διακινδυνεύεται η ύπαρξή του, είναι καθοριστική για όλες τις μετέπειτα επιλογές του. Η μάχη με τη θνητότητα σε αναγκάζει να συνειδητοποιήσεις το τι έχει πραγματικά νόημα. Τα καθημερινά άγχη φαντάζουν μηδαμινά, και οι οποιουδήποτε τύπου συγκρούσεις μπορούν να λυθούν, αφού είμαστε, ακόμη εδώ, για να τα αντιμετωπίσουμε.

Καρκίνος = Σύσφιξη σχέσεων
«Είναι πραγματικά συγκινητικό να αντιλαμβάνεσαι έμπρακτα την αγάπη των ανθρώπων που σε περιτριγυρίζουν…» Μ.Σ
Τα περισσότερα μέλη του Συλλόγου, έχουν μάθει να προσφέρουν. Η ασθένεια τους δίνει την ευκαιρία να βρεθούν στη άλλη μεριά της όχθης. Αυτής της προσφοράς βοήθειας άλλους. Από ανθρώπους που ,τελικά, αξίζει να έχουν δίπλα τους. Από εκείνους που προσφέρουν τη βοήθειά τους ανιδιοτελώς, υποκινούμενοι, μόνο, από κίνητρα αγάπης και ανταπόδοσης. Κάθε ασθενής εισπράττει αυτό που του ανήκει. Αυτό που πρόσφερε, με κάθε τρόπο. Με όλους τους τρόπους, τα προηγούμενα χρόνια.

Καρκίνος = Προσωπική ανάπτυξη
«..Έκανα λάθη… Λάθος επιλογές… λάθος συμπεριφορές… λάθος σχέσεις. Το μεγαλύτερο από όλα ήταν που δεν φρόντισα τον εαυτό μου…» Π.Σ.
H φύση της ασθένειας σε υποχρεώνει να πάρεις απόσταση από τα δρώμενα, από τις ενέργειες που εξελίσσονται γύρω σου, και να δεις, με άλλη οπτική, τις καταστάσεις και το ρόλο που έπαιξες μέσα σ’ αυτές. Ο εαυτός γίνεται προτεραιότητα και ο «κόσμος» κινείται αδιάφορα γύρω του. 
Καρκίνος = Νέος τρόπος ύπαρξης

Σίγουρα αυτός που νοσεί δυσκολεύεται να δει τις παραπάνω προοπτικές που ανοίγονται αναγκαστικά μπροστά στα μάτια του. Ωστόσο, όπως σε όλες τις καταστάσεις που θεωρούνται «κρίση», η πραγματικότητα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε είναι πάντα θέμα οπτικής γωνίας. Ίσως θα άξιζε η προσπάθεια να μεταβάλλουμε  για λίγο την οπτική μας, και να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα ή το ενδεχόμενο της νόσου, ως απόπειρα να προσπαθήσουμε να δούμε πιο καθαρά την ψυχή μας…

Η απόπειρα αλλαγής οπτικής γωνίας είναι αυτή που είναι και η καθοριστική συνισταμένη που υποστηρίζει τόσο την ψυχική όσο και τη σωματική υγεία μας.