Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

Ο Σύλλογος για τη ζωή…

Στο Σύλλογο Καρκινοπαθών ‘Άγιος Παρθένιος’

Είχα περάσει άπειρες φορές μπροστά από εκείνη την πόρτα. Ποτέ όμως δεν έδινα σημασία. Ακόμα κι όταν κάποια φορά με ρώτησε κάποιος τι ήταν αυτός ο σύλλογος αδιάφορα απάντησα: «Ε, κάτι για τους καρκινοπαθείς». Βλέπεις αυτήν την ασθένεια δεν θες ούτε να τη σκέφτεσαι ούτε να τη συζητάς. Φοβάσαι ακόμα και το όνομά της να πεις. Νομίζεις ότι αγνοώντας την τήν ξορκίζεις. Πόσο λάθος! Κι αυτό το λάθος το κατάλαβα όταν αυτή η ασθένεια μας χτύπησε την πόρτα, όταν ο καρκίνος εισέβαλε μέσα και στο δικό μου σπίτι, όταν έπρεπε να τον κοιτάξουμε κατάματα για να τον αντιμετωπίσουμε.
Δυστυχώς όμως μαζί με τη δυσκολία της συνειδητοποίησης της νέας κατάστασης, αλλά και της θεραπείας είχαμε να αντιμετωπίσουμε και όλη την γραφειοκρατία και την κωλυσιεργία αυτού του κράτους, που μόνο πρόνοιας δεν είναι, είτε στα ασφαλιστικά ταμεία είτε στα νοσοκομεία. Τότε ήταν που μια γνωστή μου, η οποία αντιμετώπιζε και αυτή στην οικογένειά της τον καρκίνο, μου μίλησε για το Σύλλογο Καρκινοπαθών Βέροιας και Ημαθίας «Άγιος Παρθένιος». Μου είπε πόσο πολύ τους στήριξαν ψυχολογικά, αλλά και πρακτικά και έτσι αποφάσισα και εγώ να πάω να γνωρίσω αυτόν τον σύλλογο που κάποτε περνούσα από την πόρτα του και τον αγνοούσα.
Η πρώτη συνάντηση ήταν πολύ εντυπωσιακή. Μπαίνοντας στο χώρο του συλλόγου άκουσα γέλια, είδα φωτεινά χαμόγελα και υγιείς ανθρώπους. Με καλοδέχτηκαν και μου είπαν ότι ετοιμάζουν μια 3ήμερη εκδρομή για όλα τα μέλη του συλλόγου. Εκεί ήταν η δεύτερη έκπληξη, μιας και εγώ είχα στο μυαλό μου ασθενείς και αρρώστια και εκεί έβλεπα ανθρώπους σε άριστη κατάσταση με διάθεση για ζωή. «Προφανώς εδώ οι κυρίες δεν έχουν νοσήσει από τον καρκίνο για αυτό είναι έτσι», σκέφτηκα μέσα μου και έπιασα κουβέντα με την Ιφιγένεια (κατά κόσμο Έφη) προσπαθώντας να της περιγράψω την κατάσταση που βιώνουμε στο σπίτι. «Ξέρω κορίτσι μου και εγώ είμαι πρώην καρκινοπαθής. Όλοι εδώ είμαστε είτε πρώην καρκινοπαθείς, που το παλέψαμε και το νικήσαμε, είτε κάποιοι που το παλεύουν και νικάνε τις μάχες τους». Εκεί ήταν η μεγαλύτερη έκπληξη γιατί συνειδητοποίησα αυτό που πρεσβεύει ο σύλλογος, δηλαδή ότι, αν δεν αφήσεις το φόβο να σε νικήσει, μπορεί να είσαι εσύ ο νικητής στη ζωή.
Επειδή η πρώτη μας συνάντηση δεν ήταν αρκετή, σε λίγες μέρες ξαναπήγα για να μάθω περισσότερα για το σύλλογο, αλλά κυρίως για να ρουφήξω λίγο από την ζωντάνια και την ψυχική δύναμη που εκπέμπουν. Όταν έφτασα πάλι στο «σπίτι» του συλλόγου βρήκα τις κυρίες σε ένα δωμάτιο να πλέκουν και να δημιουργούν τα χειροποίητα αντικείμενα που πουλάνε για τη στήριξη του συλλόγου και εκεί ξεκινήσαμε τη συζήτηση. Τότε, λοιπόν, ρώτησα πότε ιδρύθηκε ο σύλλογος και με πόσα μέλη. «Ο Σύλλογος ιδρύθηκε το 2005 με ιδρυτικό μέλος την κα Μαρία Κόκαλη από την Κατερίνη. Όσοι πηγαίναμε για χημειοθεραπεία στη Θεσσαλονίκη ξέραμε ότι υπήρχαν αντίστοιχοι σύλλογοι σε άλλες πόλεις και έτσι αποφασίσαμε να κάνουμε έναν και στη Βέροια. Στην αρχή ήμασταν καμιά 4 με 5 άτομα με ‘αρχηγό’ μας την κα Μαρίνα Ψωμιάδη, που είναι και τώρα πρόεδρος του συλλόγου. Τώρα βέβαια έχουμε καταλήξει να έχουμε εγγεγραμμένα μέλη γύρω στα 500. Δυστυχώς ο αριθμός των ατόμων όλο και αυξάνεται».

Όταν ρώτησα γιατί αποφάσισαν να δημιουργήσουν αυτόν τον εθελοντικό σύλλογο, ποιος είναι ο στόχος, η Έφη μου είπε: «Για να κάνουμε πιο εύκολη τη ζωή των καρκινοπαθών, για να μην περάσουν και αυτοί το ζόρι που περάσαμε εμείς. Ξέρεις πόσα πράγματα δικαιούται ένας καρκινοπαθής και δεν τα ξέρει; Δεν υπάρχει από πουθενά ενημέρωση και στήριξη. Επιπλέον, είμαστε εδώ να προσφέρουμε και ψυχολογική βοήθεια, να δώσουμε στον κάθε ασθενή να καταλάβει ότι δεν είναι μόνος. Ξέρεις πόσοι άνθρωποι έρχονται εδώ και διστάζουν να κατέβουν την σκάλα; Πόσοι έρχονται κλαμένοι και φεύγουν με χαμόγελο;»
Ξέρεις πόσοι άνθρωποι έρχονται εδώ και διστάζουν να κατέβουν την σκάλα; Πόσοι έρχονται κλαμένοι και φεύγουν με χαμόγελο;
Στην ερώτησή μου από που έχουν οικονομική βοήθεια, η κα Μαρίνα μου είπε ότι είχαν μπει σε ένα πρόγραμμα από το ίδρυμα Στ. Νιάρχος, το οποίο δυστυχώς έχει λήξει και περιμένουν μήπως βγει κάτι καινούριο. Μέχρι τότε έχουν κάποια βοήθεια από το Δήμο, αλλά και από τους αρωγούς που είναι φίλοι του συλλόγου με ετήσια συνδρομή. Φυσικά και ο κόσμος βοηθάει πολύ, με όποιον τρόπο μπορεί, είτε αγοράζοντας τις δημιουργίες των κυριών του συλλόγου είτε με δωρεές. Βέβαια τελευταία λόγω της κρίσης έχουν προβλήματα, αλλά τα αντιμετωπίζουν.

Κλείνοντας την κουβέντα μας τις ρώτησα αν υπάρχει κάτι που θα ήθελαν να τονίσουν ιδιαιτέρως. Όλες, ομόφωνα, μου είπαν τη λέξη: «ΠΡΟΛΗΨΗ». Όσο κοινότυπο, μου είπαν και αν ακούγεται τόσο σημαντικό είναι. Προλαβαίνει τη νόσο όποιος προλαμβάνει! Δεν είναι μύθος, είναι η αλήθεια: η πρόληψη σώζει ζωές. Όσο νωρίτερα ανιχνευτεί η ασθένεια και ξεκινήσει η θεραπεία τόσες περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν για την αντιμετώπισή της. Και από την άλλη συνιστούμε στον κόσμο να μην φοβάται τον καρκίνο, να μη φοβάται να πει το όνομά του, να παραδεχτεί τι ασθένεια έχει. Πρέπει να το αποδεχτούμε, όταν μας τύχει, για να μπορέσουμε να το αποβάλλουμε. Αν δεν ξέρεις τον εχθρό σου πώς θα τον νικήσεις; Τώρα πια το ξέρω και εγώ. Ο καρκίνος θέλει θετική σκέψη και καλή ψυχολογία, αυτά είναι μερικά από τα φάρμακά του. Και πολλά χαμόγελα και μια ζεστή αγκαλιά, όλα αυτά που συνάντησα στο Σύλλογο Καρκινοπαθών «Άγιος Παρθένιος».
Ο Σύλλογος εδρεύει Μ. Καρακωστή 9, στη Βέροια
Τηλ. Επικοινωνίας: 2331067411 και 6951678833
κείμενο | δήμητρα_λαμπροπούλου
κείμενο | τάσος_θώμογλου
επιμέλεια | αλέξανδρος_κόγκας+ιάκωβος_καγκελίδης

Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014

Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2014

6ο Αντάμωμα καρκινοπαθών στην πρέβεζα!

Με επιτυχία έγινε και φέτος τον Οκτώβρη, το 6ο αντάμωμα των συλλόγων καρκινοπαθών λίγο έξω από την πόλη της Πρέβεζας, στην Καστροσυκιά και με διοργανωτή το σύλλογο Κοζάνης.
Ένας θεσμός που ξεκίνησε από τον Σύλλογο καρκινοπαθών Βέροιας, δίνοντας την σκυτάλη να το διοργανώνει κάθε χρόνο κι ένας σύλλογος καρκινοπαθών από όλη την Ελλάδα!

Μήνυμα που στέλνουν τα μέλη των συλλόγων κάθε χρόνο από το μεγάλο αντάμωμα...... 
η πρόληψη σώζει Ζωές!!!

Με αφορμή το αντάμωμα ο σύλλογός μας πραγματοποίησε τριήμερη εκδρομή στην Πρέβεζα και επισκεφθήκαμε την Πάργα, την Λευκάδα την Πρέβεζα και στην επιστροφή μας το πανέμορφο Μέτσοβο!



Μια αναμνηστική φωτογραφία μελών του συλλόγου μας στην Πάργα!


στο μοναστήρι Παναγίας Φανερωμένης στον Άγιο Νικήτα Λευκάδας!


 Έναρξη ανταμώματος και χαιρετισμός της προέδρου μας, Κας Ψωμιάδου Μαρίνας!




Χαιρετισμός της πρώην προέδρου του συλλόγου μας Κας Φωτεινής Νάτσιου, 
που επί προεδρίας της ξεκίνησε αυτός ο θεσμός!


αναμνηστική των προέδρων των συλλόγων!








από την επίσκεψή μας στο Μέτσοβο!



Και του Χρόνου!!!