Παρασκευή 17 Μαΐου 2013
Τετάρτη 24 Απριλίου 2013
Μητέρα: ένας ρόλος που δε διδάσκεται…
"Aν ένας άνθρωπος
υπήρξε το αδιαμφισβήτητα αγαπημένο παιδί της μητέρας του διατηρεί σε όλη
του τη ζωή την πίστη στην επιτυχία, που συχνά οδηγεί πραγματικά στην
επιτυχία." Φρόυντ
Όταν αναφερόμαστε στη «μητρική φροντίδα», ουσιαστικά εννοούμε την
συναισθηματική σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στο παιδί και τη μητέρα ή
σε οποιονδήποτε άλλον έχει αναλάβει το μητρικό ρόλο.Η σχέση με τη μητέρα είναι η πρωταρχική εμπειρία από την οποία δημιουργούμε τις βάσεις για να χτίσουμε τις μετέπειτα σχέσεις μας με τους άλλους. Είναι πολύ σημαντικό για το παιδί νιώθει αποδοχή και αγάπη, προκειμένου να οπλιστεί με όλες εκείνες τις δυνάμεις που είναι απαραίτητες για να νιώσει ασφαλές να βγει στον έξω κόσμο και να συλλέξει εμπειρίες.
Όταν, λοιπόν, η φροντίδα της μητέρας είναι αμφιλεγόμενη, λόγω της υπερβολικής ή καθόλου προσοχής στο παιδί, οι συνέπειες στον τρόπο που μαθαίνει να δημιουργεί σχέσεις το ακολουθούν και στην ενήλικη ζωή του.
Υπερπροστατευτική μητέρα: Είναι η μητέρα που από λανθασμένο τρόπο έκφρασης αγάπης, αποθαρρύνει το παιδί της από το να αναλάβει οποιαδήποτε πρωτοβουλία. Παίρνει η ίδια όλες τις αποφάσεις για εκείνο, με αποτέλεσμα το παιδί να μην έχει ασκηθεί ποτέ στο να στηρίζεται στο πόδια του και να δοκιμάσει τρόπους να διαχειριστεί τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει στη ζωή του.
Ουσιαστικά το αποδυναμώνει, γιατί δεν του δίνει την ευκαιρία να ωριμάσει και του στέλνει το μήνυμα ότι δεν είναι ικανό να φροντίσει τον εαυτό του. Στη πορεία της ζωής του εξελίσσεται σ’ ένα παθητικό και συναισθηματικά εξαρτημένο ενήλικα.
Απορριπτική μητέρα: Ο τρόπος που μας βλέπουν οι σημαντικοί άνθρωποι στη ζωή μας, προσδιορίζει τον τρόπο που και εμείς βλέπουμε τον εαυτό μας. Η απορριπτική μητέρα είναι υπερβολικά επικριτική και αυστηρή με τις πράξεις του παιδιού της και συνηθίζει να τονίζει τις ατέλειές του παραβλέποντας τις επιτυχίες του, με αποτέλεσμα να το διδάξει να είναι και το ίδιο πολύ επικριτικό με τον εαυτό του.
Ένα παιδί που έχει ανατραφεί με αυτό τον τρόπο, τείνει να είναι φοβισμένο και ανασφαλές και να εκδηλώνει συναισθήματα ζήλειας και επιθετικότητας. Συνήθως πρόκειται για ενήλικες που έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Τελειομανής μητέρα: Έχει υψηλές προσδοκίες και απαιτεί από το παιδί της το καλύτερο, με αποτέλεσμα να μην είναι ποτέ ικανοποιημένη με τις επιτυχίες του. Το παιδί ενδέχεται να έχει υψηλές επιδόσεις, αλλά στερείται εμπιστοσύνης στις ικανότητές του και πιστεύει πως όσο κι αν προσπαθήσει θα φαίνεται πάντα αποτυχημένο στα μάτια των άλλων.
Ως ενήλικας αναπτύσσει αισθήματα ανεπάρκειας και απληστίας και είναι ευάλωτος στην αποτυχία, με συνέπεια να εμφανίζει καταθλιπτικές τάσεις.
Συντηρητική μητέρα: Είναι η μητέρα που έχει αυστηρές και αδιαπραγμάτευτες αξίες και αντιλήψεις για το τι είναι «ηθικό» και τι «ανήθικο». Το παιδί εσωτερικεύει αυτό τον τρόπο σκέψης και αξιολογεί τη συμπεριφορά του με αυτό το σύστημα αξιών, χωρίς να έχει την κρίση να επιλέξει τι από αυτά που διδάχθηκε ταιριάζει στον τρόπο ζωής του και τι όχι.
Το αποτέλεσμα είναι να εξελιχθεί σ’ ένα ιδιαίτερα επικριτικό ενήλικα με έντονα συναισθήματα άγχους και ενοχών, όταν παραβιάζει τους άκαμπτους κανόνες που έχουν θέσει οι άλλοι για αυτόν. Εναλλακτικά, ενδέχεται να επαναστατήσει, απορρίπτοντας κάθε κανόνα, και να υιοθετήσει παραβατική συμπεριφορά.
Υποστηρικτική μητέρα: Δείχνει εμπιστοσύνη στις ικανότητες του παιδιού της και το ενθαρρύνει, αντί να το καθοδηγεί. Το περιβάλλει με φροντίδα, χωρίς να περιορίζει τη δράση του και αποτελεί ασφαλές καταφύγιο, όπου το παιδί μπορεί να βρει συμπαράσταση, όταν αντιμετωπίζει δυσκολίες στον έξω κόσμο.
Είναι έτοιμη να δεχθεί τις αποτυχίες του και να προσφέρει την ανιδιοτελή αγάπη που χρειάζεται για να επουλώσει τις πληγές του. Ενήλικες που έχουν μεγαλώσει απολαμβάνοντας αυτού του είδους τη φροντίδα, έχουν μια θετική εικόνα για τον εαυτό τους, είναι ανεξάρτητοι, χωρίς να φοβούνται να προσεγγίσουν συναισθηματικά τους άλλους, αισιόδοξοι και μπορούν εύκολα να προσαρμοστούν, ακόμη και σε αντίξοες συνθήκες.
Είναι σίγουρο πως κανένας δεν έχει διδαχθεί πώς να είναι γονέας. Ίσως αναγνωρίσατε κάποιες δικές σας συμπεριφορές στις παραπάνω κατηγορίες. Ωστόσο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η προσωπικότητα της κάθε μητέρας είναι μοναδική και ανεπανάληπτη.
Επομένως, κάθε αυστηρή προσκόλληση στις κατηγοριοποιήσεις, είναι ελλιπής και αυθαίρετη, καθώς αδυνατεί να συμπεριλάβει το σύνολο των εκφράσεων της μητρικής φροντίδας.
Πέμπτη 18 Απριλίου 2013
Μαθήματα Ζωής…
από τα μέλη του Συλλόγου Καρκινοπαθών Βεροίας «Άγιος
Παρθένιος»
Χρύσα Μπέκα, Ψυχολόγος
- συντονίστρια ομάδας ψυχολογικής υποστήριξης των μελών του Συλλόγου
Το
κρυμμένο μήνυμα του καρκίνου
«…Δεν γνωρίζω γιατί αρρώστησα. Αλλά ξέρω ότι έκρυβα μέσα μου πολλά
αρνητικά συναισθήματα, που δεν κατάφερα μέχρι σήμερα να μοιραστώ…»
Μ.Σ., μέλος του Συλλόγου
Κάθε μορφή καρκίνου επιδρά ταυτόχρονα σε τρία επίπεδα:
ψυχή, μυαλό και σώμα. Κάθε ψυχική
σύγκρουση είναι υπεύθυνη για την εκδήλωση της ασθένειας στο αντίστοιχο όργανο
του σώματος. Αποδεικνύεται ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ του συναισθήματος και της
εκδήλωσης μιας συγκεκριμένης μορφής καρκίνου. Ασφαλώς, ο καρκίνος είναι
πολυπαραγοντική ασθένεια και κατ’ επέκταση πολλοί γενετικοί, βιολογικοί και
περιβαλλοντικοί παράγοντες συντελούν στην εκδήλωσή του. Ωστόσο, έρευνες
υποστηρίζουν ότι ο καρκίνος είναι μια ψυχοσωματική ασθένεια, που σημαίνει ότι
τα καταπιεσμένα συναισθήματα είναι βρίσκουν τρόπο να συνωμοτήσουν με το
αμυντικό μας σύστημα και να πάρουν μορφή, μέσω της παθολογίας. Πιο
συγκεκριμένα:
Καρκίνος του Θυρεοειδούς: Είναι η απόπειρα του σώματος
να εκφράσει λόγια που δεν ειπώθηκαν, καταπιεσμένα συναισθήματα, βρισιές και
διαμαρτυρίες που δεν συνάντησαν παραλήπτη. Η συσσωρευμένη συναισθηματική ένταση
«κάθεται στο λαιμό» και πνίγει. Ο αποπνικτικός βήχας δηλώνει την εσωτερική
ανάγκη να «φτύσουμε» όλα γεγονότα και πρόσωπα που μας αδίκησαν, μας πλήγωσαν και μας
υποτίμησαν. Είναι η φωνή που δεν έχει λόγια. Η αγανάκτηση που ξεφεύγει από τον
έλεγχο μας και γίνεται θορυβώδης επίθεση.
Καρκίνος του
πνεύμονα:
Εκφράζει τις γρήγορες ανάσες που παίρνουμε σε καταστάσεις έντονου άγχους και
στρες. Ο ρυθμός της αναπνοής είναι η πρώτη ένδειξη της συναισθηματικής
κατάστασης. Η αναπνοή μεταβάλλεται, όταν κυριεύεσαι από θυμό, όταν παίρνεις
βαθιές ανάσες που δηλώνουν αδιάκοπη θλίψη για επώδυνες εμπειρίες ή σημαντικές
απώλειες. Τα κρυμμένα λόγια γίνονται ανάσες που συντροφεύουν εκείνους τους
μοναχικούς ανθρώπους που δυσκολεύονται να παραδεχθούν ότι έχουν χάσει τον
έλεγχο και χρειάζονται βοήθεια από τους άλλους.
Λευχαιμία: Αυτή η μορφή του καρκίνου
εκφράζει την αδυναμία του ατόμου να διαχειριστεί τις καταστάσεις που συμβαίνουν
στη ζωή του. Προσβάλλει την άμυνα του οργανισμού από τους εξωτερικούς κινδύνους
και δηλώνει τον βαθύ και επίμονο φόβο του ατόμου ότι δεν μπορεί να προφυλάξει
τον εαυτό του. Η λευχαιμία είναι ο τρόπος που επιλέγει, συμβολικά, το σώμα να
εκδραματίσει την αίσθηση της μοναξιάς και της αδυναμίας που βιώνει κανείς, όταν
αναγκάζεται να χάσει σημαντικούς ανθρώπους, με τους οποίους εμπλεκόταν σε
σχέσεις εξάρτησης. Είναι η κραυγή της χαμηλής αυτοεκτίμησης και των αδιάκοπων
αρνητικών σκέψεων που αμφισβητούν την ικανότητα του ατόμου να στηριχθεί στα
πόδια του.
Καρκίνος του
μαστού:
Σχετίζεται με τη μητρότητα και την προσφορά «τροφής», σε συμβολικό επίπεδο. Είναι
ο μανδύας που κρύβει ενοχικές σκέψεις που αφορούν την φροντίδα που δεν μπόρεσες
να παρέχεις σε κάποιον που είχε ανάγκη ή καταπιεσμένα συναισθήματα αδικίας,
επειδή δεν έλαβες από τους άλλους την στοργή και την υποστήριξη που σου άξιζε.
Η «τροφή» που στέρησες ή στερήθηκες. Ο καρκίνος του μαστού είναι το αίσθημα της
εγκατάλειψης που βιώνει κανείς σε καταστάσεις προδοσίας και ο «απογαλακτισμός»,
δηλ. ο φόβος αποχωρισμού από αγαπημένα άτομα.
Καρκίνος του γαστρεντερικού
συστήματος: Αποκαλύπτει
τη συνεχή ένταση που προκλήθηκε από εμπειρίες που «δεν μπόρεσες να χωνέψεις». Η
χρόνια αρνητικότητα γίνεται οργή που «κάθεται στο στομάχι». Η ψυχή είναι
ανίκανη να προσαρμοστεί στο παρόν και να ξεχάσει τα δυσάρεστα βιώματα του
παρελθόντος. Αδικίες, προδοσίες, απώλειες και λάθη λογοκρίνονται συνεχώς με
αυστηρότητα και ακαμψία που σφίγγει το στομάχι και διαταράσσει την ικανότητα να
απορροφάς τη θετική «τροφή» που σου προσφέρουν οι ευχάριστες εμπειρίες του σήμερα.
Προηγούμενες τραυματικές σχέσεις ή έντονες οικογενειακές συγκρούσεις
προσβάλλουν την ομαλή λειτουργία του πανκρέατος, μέσω του οποίου βρίσκει
συμβολική έκφραση η απογοήτευση που συνοδεύει την έλλειψη συναισθηματικής
τρυφερότητας και στοργής.
Καρκίνος του αναπαραγωγικού
συστήματος: Το
σώμα εκφράζει το τραύμα της παραβίασης των προσωπικών ορίων στις σχέσεις με
τους άλλους, στην αξία του εαυτού και την ικανοποίηση των προσωπικών αναγκών
και επιδιώξεων. Αυτή η μορφή καρκίνου αντιπροσωπεύει εσωτερικές σεξουαλικές
συγκρούσεις, ενοχές για καταπάτηση ηθικών αξιών και, ενδεχομένως, ζητήματα που
σχετίζονται με την ταυτότητα του ατόμου και το ρόλο του στο κοινωνικό σύνολο.
Καρκίνος του
ήπατος: Η
συνήθης έκφραση «μου έπρηξες το συκώτι», αντικατοπτρίζει την τεκμηριωμένη
επιστημονική αλήθεια ότι, η στεναχώρια προκαλεί διόγκωση του ήπατος. Το
καταπιεσμένος θυμός και η διάχυτη και μακρόχρονη απογοήτευση γίνονται κακοήθεις
όγκοι στο σημείο του σώματος που μεταδίδει με τον καλύτερο τρόπο το μήνυμα της
εσωτερικής έντασης. Το σωματικό σύμπτωμα είναι η φωνή που επιρρίπτει ευθύνες
στο περιβάλλον που δεν κατάφερε να δημιουργήσει ασφαλείς συνθήκες έκφρασης και
κατανόησης.
Καρκίνος των
οστών: Είναι
η συμβολική έκφραση της ανικανότητας του ατόμου να «στηριχθεί» στα πόδια του
και να «περπατήσει» με αποφασιστικότητα το μονοπάτι της ζωής του. Συνδέεται με
συμπλέγματα κατωτερότητας και έλλειψης της πίστης πως μπορεί να προστατέψει τα
ευαίσθητα κομμάτια του και να διατηρήσει τη συναισθηματική ισορροπία του, ακόμη
και όταν αντιμετωπίζει εξωτερικούς κινδύνους.
Μελάνωμα: Το δέρμα είναι το μεγαλύτερο
όργανο του ανθρώπινου σώματος που βρίσκεται σε άμεση επαφή με τα ερεθίσματα που
δεχόμαστε από το περιβάλλον. Στο δέρμα «γράφεται» η έλλειψη επαφής με τους
φυσιολογικούς ρυθμούς της ζωής, που φανερώνει εργασιομανία και παραμέληση
προσωπικών αναγκών. Ως προτεραιότητα υπολογίζονται οι επιδιώξεις των άλλων που
οδηγούν σε αισθήματα παραβίασης προσωπικών αναγκών και δικαιωμάτων. Οι
παθολογία του δέρματος ισούται με την απώλεια ακεραιότητας, καθώς υπάρχει
υπερβολική ανάγκη να παραμείνεις στο ρόλο του «καλού παιδιού».
Κάθε μορφή του καρκίνου, είναι πάντα μια κραυγή έλλειψης.
Το σώμα βρίσει την έσχατη διέξοδο να μεταδώσει το μήνυμα της εσωτερικής
σύγκρουσης. Η ασφαλής έκφραση των συναισθημάτων είναι ο οδηγός της ψυχοσωματικής ισορροπίας.
Κάθε σύμπτωμα είναι ο τρόπος του σώματος να εκφράσει τη
δυσαρέσκειά του. Ας αρχίσουμε να ακούμε τα μηνύματα που δίνονται, δίχως λέξεις…
Ας επιλέξουμε να έρθουμε σ ε αρμονία με το βαθύτερο εαυτό μας…
Πέμπτη 11 Απριλίου 2013
Δευτέρα 8 Απριλίου 2013
ΠΑΣΧΑΛΙΝΕΣ ΛΑΜΠΑΔΕΣ ΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΕΣ
Ενημερώνουμε τα Μέλη και τους Φίλους μας, ότι και φέτος στον Σύλλογό μας, θα βρουν πανέμορφες Πασχαλινές λαμπάδες που με μεράκι και αγάπη έφτιαξε η ομάδα εργασιοθεραπείας.
Λαμπάδες με πανέμορφα λουλούδια σε λευκό αλλά και φυσικό κερί καθώς και παιδικές και εφηβικές!
Θα μας βρείτε Μ. Καρακωστή 9 Βέροια
Τηλ. 2331067411
Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013
Ιδιότητες της φυσικής μαστίχας Χίου στην υγεία μας
Φυσικές ιδιότητες
Η μαστίχα αμέσως μετά την έκκριση της σε φυσική κατάσταση και σε θερμοκρασία περιβάλλοντος βρίσκεται σε μορφή υγρού, κολλώδους και διαυγούς ρευστού. Όταν μείνει στο δέντρο ή μετά την πτώση της στο έδαφος κατά τους μήνες Ιούνιο – Σεπτέμβριο, περίοδος συλλογής, στερεοποιείται σε 15 έως 25 μέρες σε μορφή σταγόνων ακανόνιστου σχήματος. Το χρώμα της ρητίνης είναι αρχικά υποκίτρινο ή ωχρό πράσινο καθώς περιέχει ίχνη χλωροφύλλης.
Με το πέρασμα του χρόνου χάνει το χρώμα αυτό και σε 12 με 18 μήνες γίνεται κιτρινωπή λόγω της οξείδωσης. Εξωτερικά δημιουργείται μια σκληρότερη κρούστα που προστατεύει τα εσωτερικά τοιχώματα από την περαιτέρω οξείδωση.
Η γεύση της μαστίχας στην αρχή του μασήματος είναι μάλλον πικρή στη συνέχεια όμως η πικράδα εξαφανίζεται και το ειδικό της άρωμα προσδίδει μια ιδιαίτερη μοναδικότητα. Ο βαθμός σκληρότητας της εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως η θερμοκρασία, ο χρόνος έκθεσης της μαστίχας καθώς και το μέγεθος που έχει το δάκρυ. Όταν η ροή είναι συνεχής το δάκρυ είναι μεγάλο και παραμένει σχετικά μαλακό, ενώ η μη συνεχής ροή αποδίδει μικρό δάκρυ αλλά μεγαλύτερης σκληρότητας. Η Μαστίχα είναι ένα προϊόν με ισχυρή κολλητική ικανότητα. Είναι διαλυτή σε αιθυλικό αιθέρα, αιθυλική αλκοόλη, ακετόνη, χλωροφόρμιο, τερεβινθέλαιο, ξυλόλη και σε άλλους οργανικούς διαλύτες. Το σημείο τήξης της είναι 96 0 C.
Χημικές ιδιότητες
Σε πρόσφατες αναλύσεις του όξινου κλάσματος της ρητίνης προσδιορίστηκαν πειραματικά δέκα τριτερπενικά οξέα με τη μορφή των μεθυλικών τους εστέρων. Σε πολλά άλλα γένη της οικογένειας Anacardiaceae το εκκρινόμενο υλικό από τους ρητινοφόρους αγωγούς αποτελείται από τερπένια, πολυσακχαρίτες και μικρά σταγονίδια λιπιδίων Όταν η μαστίχα βρίσκεται σε υγρή κατάσταση, την στιγμή της εκροής από το δένδρο, περιέχει 17-20% μαστιχέλαιο ενώ 3 ημέρες μετά από τη συλλογή το μαστιχέλαιο είναι περίπου 14%. Η ψυχρή συντήρηση της μαστίχας βοηθάει στη διατήρηση του μαστιχελαίου για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Από τα μέχρι στιγμής δεδομένα η πλήρης χημική ανάλυση της ρητίνης του μαστιχόδενδρου φαίνεται στον Πίνακα 1 .
Η μεγάλη ποικιλία των τερπενίων και των άλλων χημικών ενώσεων που βρίσκονται στη ρητίνη της μαστίχας προϋποθέτει ένα τεράστιο αριθμό ενζύμων για την βιοσύνθεση τους γεγονός που καθιστά το μαστιχόδενδρο ένα μοναδικό παράδειγμα στο φυτικό βασίλειο. Ακόμα η βιοσύνθεση όλων αυτών των μορίων απαιτεί μεγάλα ποσά ηλιακής ενεργείας που εξασφαλίζονται επειδή ακριβώς το φυτό είναι εγκατεστημένο στο Μεσογειακό οικοσύστημα. Στην αρχαία Ελλάδα μασούσαν το αποξηραμένο ρητινώδες υγρό που ρέει από το φλοιό του μαστιχόδενδρου Σε ιατρικά κείμενα της ύστερης αρχαιότητας συναντάται πληθώρα ιατρικών συνταγών με κύριο συστατικό τη μαστίχα, την οποία θεωρούσαν ευεργετική για την ανθρώπινη υγεία και της απέδιδαν πολλές ιδιότητες. Συνήθως τη χρησιμοποιούσαν σε συνδυασμό με άλλα φυσικά υλικά για τη θεραπεία πλήθους ασθενειών.
Πράγματι, λόγω της ισχυρής αντιφλεγμωνόδους δράσης του ελεανολικού και ολεανολικού οξέος (3-οξοτριτερπένιο), η μαστίχα δρα επουλωτικά λύοντας τις φλεγμονές συγκεκριμένων οργάνων ξεκινώντας από περιοδοντίτιδες, οισοφαγίτιδες, γαστρίτιδες, δωδεκαδακτυλικό έλκος μέχρι τις κολίτιδες και τις αιμορροΐδες. Επίσης αποτρέπει την στασιμότητα στις περιοχές αυτές εμποδίζοντας την εμφάνιση συμπτωμάτων όπως δυσπεψία ή τυμπανισμός Επιπρόσθετα, η πέψη διευκολύνεται από την αντανακλαστική έκκριση σιέλου και γαστρικού υγρού κατά το μάσημα της μαστίχας.
Είναι γεγονός πως η μαστίχα χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα για την αποσκλήρυνση όγκων στον πρωκτό, στο στήθος, στο ήπαρ, στις παρωτίδες, στη σπλήνα, στο στομάχι, στο έντερο και στον οισοφάγο, ακόμα και για διάρροιες των παιδιών. Επιπλέον, θεωρείται αναλγητικό, αντιβηχικό, ορεξιογόνο, αφροδισιακό, στυπτικό, ερυθροποιητικό, διουρητικό, αποχρεμπτικό και αιμοστατικό. Η μαστίχα μνημονεύεται ως το παραδοσιακό αντίδοτο έναντι αποστημάτων, ακμής, καρκίνου, έλκους και καρκινωμάτων, κακοήθους φλύκταινας, καρδιοδυνίας, κονδυλώματος, ατονίας, ουλίτιδας, δυσοσμίας του στόματος, λευκόρροιας, μαστίτιδας, φυμάτων και αθηροσκλήρωσης.
Πρόσφατες μελέτες αναφέρουν ότι ακόμα και σε ελάχιστες δόσεις (1 mg την ημέρα για 2 εβδομάδες), η μαστίχα μπορεί να θεραπεύσει το πεπτικό έλκος για το οποίο ευθύνεται το βακτήριο Helicobacter pylori, λόγω της αντιμικροβιακής της δράσης, ενώ σημαντική είναι και η επίδρασή της στη λειτουργία του ήπατος, καθώς ενεργοποιεί την αποτοξινωτική του δραστηριότητα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, απορροφάται η χοληστερόλη της οποίας η συγκέντρωση στο αίμα μειώνεται, με συνέπεια την ελάττωση του κινδύνου καρδιαγγειακών παθήσεων.
Πίνακας 1. Χημική Ανάλυση της Ρητίνης του Μαστιχόδεντρου
Χημική Ανάλυση της Ρητίνης
μαστιχαδιενονικό οξύ
ισο- μαστιχαδιενονικό οξύ
ολεανονικό οξύ
τιρουκαλλόλη
(8R)-3β,8-διυδροξυ-πολυποδα-13Ε,17Ε 21-τριένιο
β-αμυρόνη
β- αμυρίνη
ολεανονική αλδεΰδη
γερμανικόλη
λουπεόλη
διπτεροκαπρόλη
3-οξυ-28-νορολεαν-12-ένη
3-οξυ-28-νορλουπ-20(29)-ένη
3-οξυ-δαμμαρα-20(21 ),24-διένη
(8R)-3-οξυ-8-υδροξυπολυποδα-13Ε,17Ε,21-τριένη
28-υδροξυ-β-αμυρόνη
(20S)-3β-ακετοξυ-20-υδροξυδαμμαρ-24-ένη
3β-υδροξυ-μαλαβαρικα-14(26),17Ε.21,τριένη
μορονικό οξύ
ολεανολικό οξύ
Αναφέρονται ακόμα και διουρητικές ιδιότητες, ενώ σημαντική είναι και η αναστολή της σύνθεσης λευκοτριενίων από τη δράση της μαστίχας. Άλλη σύγχρονη επιστημονική έρευνα που οδήγησε στην απομόνωση και ταυτοποίηση του ουρσολικού και ολεανολικού οξέος, αποκάλυψε και επιβεβαίωσε ότι πολλές από τις φαρμακευτικές δράσεις της μαστίχας, όπως η αντικαρκινική, η αντιφλεγμονώδης, αντιελκώδης, αντιμικροβιακή (έναντι πλήθους παθογόνων μικροοργανισμών όπως σταφυλόκοκκων και σαλμονέλας), αντιυπερλιπιδαιμική και αντιιική της δράση, μπορούν να αποδοθούν κυρίως στο ουρσολικό οξύ, αλλά και στο ισομερές του, ολεανολικό οξύ.
Η δεύτερη πιο συνηθισμένη χρήση της μαστίχας συνδέεται με την υγεία της στοματικής κοιλότητας. Είναι κατάλληλη για την παρασκευή οδοντόκρεμας πρόσφερε καθαρή αναπνοή και εκλύει την περιττή υγρασία του στόματος Μάλιστα, έχει αποδειχθεί πως η προσθήκη φυσικής μαστίχας Χίου σε οδοντόκρεμες, διαλύματα πλύσης και αποσμητικά στόματος οδηγεί στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος των ιστών μεταξύ των δοντιών και των ούλων,δρώντας έτσι ενάντια στο σχηματισμό πλάκας και άλλων περιοδοντικών παθήσεων.
Ο μηχανισμός δράσης περιλαμβάνει την αντίδραση των συστατικών της μαστίχας με τους πολυμορφικούς πυρήνες των κυττάρων στην περιοχή της στοματικής κοιλότητας, προκαλώντας τη συσσώρευση λευκών αιμοσφαιρίων . Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι η μαστίχα χρησιμοποιούνταν και για καλλωπισμό. Λειτουργούσε σαν αντηλιακό έναντι των εγκαυμάτων από την έκθεση στον ήλιο ενώ αποτελούσε κύριο συστατικό στην παραγωγή σαπουνιού και κρέμας ομορφιάς.
Στη σύγχρονη κοσμετολογία, το μαστιχέλαιο, λόγω του ουρσολικού οξέος και του ισομερούς του, ολεανολικού οξέος, χρησιμοποιείται σε σκευάσματα που προορίζονται για την ενίσχυση της τριχοφυίας και την προστασία από ερεθισμούς του τριχωτού της κεφαλής. Επιπλέον, οι εταιρείες καλλυντικών και αρωμάτων χρησιμοποιούν το μαστιχέλαιο, σαν αιθέριο έλαιο που είναι, στην Παρασκευή αρωμάτων και κρεμών προσώπου, καθώς το ουρσολικό οξύ, μεταξύ των άλλων, αποκαθιστά τις δομές κολλαγόνου και την ελαστικότητα του δέρματος, μειώνοντας έτσι το χρόνο γήρανσης του. Ακόμα, η μαστίχα χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική ως πρόσθετη ύλη στην Παρασκευή μεγάλου αριθμού γλυκών, ζαχαρωτών και αρωματικών αρτοσκευασμάτων, ενώ στη μαγειρική προσδίδει διακριτικό άρωμα στο κρέας, το τυρί ή και ως μπαχαρικό. Στην ποτοποιία, χρησιμεύει στην παρασκευή λικέρ και ούζου, καθώς με την προσθήκη μαστίχας το ποτό αποκτά το άρωμα της και περιορίζεται η βλαπτική δράση της αλκοόλης. Τέλος, η μαστίχα αποτελεί ιδανικό συντηρητικό τροφίμων, καθώς εμποδίζει την ανάπτυξη βλαβερών μικροοργανισμών σε αυτά, όπως Salmonella enteritidis, Staphylococcus aureus, Pseudomonas fragi, Candida albicans κ.ά.
Η βιολογική δράση της μαστίχας Χίου έχει εκτιμηθεί σε έρευνες in vitro σχετικές με την ικανότητα αναστολής της οξείδωσης της LDL (κακή χοληστερόλη), όπου και παρουσιάζει τη μεγαλύτερη αντιοξειδωτική δράση σε σχέση με άλλες ρητίνες και κόμμεα, άρα και μεγαλύτερη προστασία του καρδιαγγειακού συστήματος.
Η ρητίνη της μαστίχας Χίου περιέχει αξιόλογες ποσότητες διαφόρων πολυφαινολών σε σχέση με άλλα φυσικά προϊόντα που σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα συστατικά της (π.χ. τριτερπενοειδή) αποκτά ευεργετικές για την υγεία ιδιότητες. Μεταξύ των ιδιοτήτων αυτών, σημαντικό ρόλο παίζει η γενικότερη αντιοξειδωτική της δράση.
Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)